Charlotte Corday olarak bilinen Marie-Anne Charlotte de Corday d'Armont (27 Temmuz 1768 - 17 Temmuz 1793), Fransız suikastçı. 1793'te, Devrimi radikalleştirmek ve terörü yaymak ile suçladığı Jacobin lideri Jean-Paul Marat'ın suikastı nedeniyle giyotin ile idam edildi.1 Marat, Corday'ın sempati duyduğu Girondinlerin siyasi tasfiyesinde önemli bir rol oynamıştı. Marat tıbbi banyosunda bıçaklandıktan sonra Marat'ın cesedini gösteren Jacques-Louis David'in Marat'ın Ölümü tablosunda tasvir edildi. 1847'de yazar Alphonse de Lamartine, Corday'a ölümünden sonra l'ange de l'assassinat (Suikast Meleği) takma adını verdi.
Normandiya'da, Écorches (Orne) komünündeki bir köy olan Saint-Saturnin-des-Ligneries'de doğan Charlotte Corday, Aristokrat bir ailenin üyesiydi. Dram yazarı Pierre Corneille'in beşinci nesil soyundan geliyordu.2
Corday genç bir kızken, ablası ve annesi Charlotte Marie Jacqueline Gaultier de Mesnival öldü. Babası Jacques François de Corday, (1737-1798), ölümü Cordayı çok sarstı. Corday bunun üzerine küçük kız kardeşini Caen'deki Abbaye aux Dames manastırına gönderdi. Corday genç yaşta Plutarch, Rousseau ve Voltaire'nin eserlerini okudu. 1791'den sonra kuzeni Madam Le Coustellier de Bretteville-Gouville ile birlikte Caen'de yaşadı. İkisi yakın dosttu. Corday aynı zamanda kuzeninin malikanesinin tek varisiydi.
Corday'ın fiziksel görünümü pasaportunda "beş feet ve bir inç boy saç ve kaş kumral, gözler gri, alın yüksek, ağız orta boy, çene çukur ve oval bir yüz" olarak tanımlanıyor.3
Fransız Devrimi daha da radikalleştikten ve teröre yöneldikten sonra Charlotte Corday, Girondinlere sempati duymaya başladı. Corday konuşmalarına hayran kaldı ve Caen'de yaşarken tanıştığı birçok Girondist gruba katıldi. Girondinlerin politik ilkelerine saygı gösterdi ve düşüncelerine uyum sağlamaya çalıştı. Onları nihayetinde Fransa'yı kurtaracak bir hareket olarak gördü.4 Girondinler, devrime daha ılımlı bir yaklaşımı temsil ediyorlardı ve Corday gibi, devrimin izlediği yön konusunda şüpheliydiler. Devrime daha radikal bir yaklaşımı savunan Montagnard'lara karşı çıktılar. Montagradlara göre devrimin işgalden ve iç savaştan sağ çıkmasının tek yolunun, ona karşı olanları ortadan kaldırmaktır.5
Corday'ın suikast eylemi, o sırada kadının toplumdaki ve kamudaki rolünün yeniden sorgulanmasına yol açtı. Kadınların ikinci sınıf ya da daha alt tabaka olduğu fikri sorgulandı. Corday, Marat'ın fikirlerine karşı olanlar tarafından bir kahraman olarak kabul edildi. Eyleminin kadın siyasi kulüplerinin yasaklanmasını ve Girondin Madame Roland gibi kadın aktivistlerin infazını kışkırttığı yönünde iddialar da vardır.6
Girondin fikirlerinin Corday üzerindeki etkisi, duruşmasındaki sözlerinde açıkça görülüyor: "Marat'ın Fransa'yı saptırdığını biliyordum. Yüz bin kişiyi kurtarmak için bir adamı öldürdüm. " Devrim ilerledikçe, Girondinler, Marat ve Robespierre gibi Montagnard'ların radikal, şiddet içeren önerilerine giderek daha fazla karşı çıktılar. Corday'ın yüz bin hayat kurtardığı düşüncesi, 1792 Eylül Katliamları'ndan bu yana devrimi yavaşlatmaya ve şiddetlenen terörü ortadan kaldırmaya yönelikti.
Jean-Paul Marat, Terör Saltanatını yürüten Jakobenlerin bir üyesiydi gazeteci olarak, çıkarttığı L'Ami du peuple ("Halkın Dostu") gazetesi aracılığıyla güç ve nüfuz sahibi oldu.7
Corday'ın Marat'ı öldürme kararı, sadece Marat'ı sorumlu tuttuğu Eylül Katliamları'ndaki vahşet değil, aynı zamanda topyekün bir iç savaş çıkmasından korkuyordu. Marat'ın Cumhuriyeti tehdit ettiğine ve ölümünün ülke çapında şiddete son vereceğine inanıyordu. Ayrıca XVI. Louis'in idam edilmemesi gerektiğine inanıyordu.
9 Temmuz 1793'te Corday, Plutarhos'un Paralel Yaşamlarının bir kopyasını yanına alarak kuzeninden ayrıldı ve Paris'e gitti. Burada Hôtel de Providence'da bir oda aldı.8 bir mutfak bıçağı satın aldı. Sonraki birkaç gün boyunca Marat'a suikast yapmanın nedenlerini açıklamak için Addresse aux Français amis des lois et de la paix ("Fransız Hukuk ve Barış dostları ) bürosuna mektuplar yazdı.9 Corday başlangıçta Ulusal Konvansiyon önünde Marat'a suikast düzenlemeyi planladı. Bu şekilde onlara örnek olmayı amaçlıyordu ancak Paris'e vardığında Marat'ın artık toplantılara katılmadığını öğrendi, çünkü sağlığı bir cilt bozukluğu (muhtemelen dermatit herpetiformis) "wikilink") nedeniyle kötüleşiyordu. Daha sonra planını değiştirmek zorunda kaldı. Caen'de planlanan bir Girondist ayaklanma hakkında bilgi sahibi olduğunu iddia ederek 13 Temmuz öğleden önce Marat'ın evine gitti; Marat'ın nişanlısı Simonne'nin kız kardeşi Catherine Evrard tarafından geri çevrildi.10
O akşam dönüşünde Marat onu kabul etti. O zaman, cilt durumundan dolayı işlerinin çoğunu bir küvetten yürütüyordu. Corday Marat'a bir liste verdi Marat listeye göz atarken Corday bıçağı çıkardı ve göğsüne sapladı. Marat Aidez-moi, ma chère amie! ("Yardım et, sevgili dostum!") diye seslendi ve sonra öldü.11
Jacques-Louis David'in Marat'ın Ölümü tablosu tarafından tasvir edilen an budur. Marat'ın banyosunda ölü ikonik pozunun farklı bir açısı Paul-Jacques-Aimé Baudry'nin 1860 tablosu Charlotte Corday'da görülmektedir*.*
Marat'ın çığlığı sonrası Simonne Evrard odaya koştu. Ona, Corday'ı ele geçiren Marat'ın gazetesinin bir distribütörü yetisti. İki komşu, askeri cerrah ve diş hekimi, Marat'ı hayata döndürmeye çalıştı ancak başarısız oldu. Cumhuriyet yetkilileri Corday'ı sorgulamak için göz altına aldı.12
Corday, Devrim Mahkemesi Başkanı ve başsavcı da dahil olmak üzere üst düzey devrimci yargı yetkilileri tarafından üç ayrı çapraz sorguya tabi tutuldu. Cumhuriyetçi olduğunu ve Devrim'den önce bile böyle olduğunu, eski Roma'nın değerlerini ideal bir model olarak gösterdiğini vurguladı.13
Sorgulamanın odak noktası, daha geniş bir Girondist komplonun parçası olup olmadığını tespit etmekti. Corday, "Planı tek başına tasarlayıp uyguladığı konusunda ısrar etti. Marat'tan sadece Paris'te saygı duyulan bir "canavar" olarak bahsetti. Marat'a ölümcül bıçaklamasını önceden pratik yapmadığını şanslı bir darbe ile onu öldürdüğünü söyledi.14
Charlotte Corday, eski bir tanıdık olan Gustave le Doulcet'ten onu savunmasını istedi, ancak kendisine yazdığı mektubu zamanında almadı, bu nedenle duruşma sırasında ona yardım etmek için Claude François Chauveau-Lagarde atandı.1516 Jean-Jacques Hauer idam edilmeden önce Corday'ın bir portresini yaptı.
Marat'ın öldürülmesinden dört gün sonra 17 Temmuz 1793'te, Corday, Place de Grève'de giyotin ile idam edildi. İdam edilirken halkın bir temsilcisine suikast düzenleyen bir haini temsil eden kırmızı bir kıyafet giydi.17 Cesedi Madeleine Mezarlığı'na gömüldü.
Corday'ın eylemi, bir kadının neye muktedir olabileceği gösterdi. Örneğin André Chénier, Corday onuruna bir şiir yazdı. Bu, devrim sırasında Corday'ın sahip olduğu "cesareti" vurguladı.
Dosya:Story Corday 1882.jpg|Julian Story'nin Corday resmi (1889) Dosya:L'Assassinat de Marat.jpg|Marat Suikastı ( (Jean-Joseph Weerts) (1880) Dosya:Joseph Roques - La mort de Marat - 1793.jpg|Guillaume-Joseph Roques (1793) tarafından çizilen Marat'ın Ölümü; Roques ve David'in resimlerinde sol altta bir bıçak yerde görünüyor. Dosya:Jacques-louis david, la morte di marat, 1793, 05 lettera.jpg|Marat'ın Ölümü Jacques-Louis David, Belçika Kraliyet Güzel Sanatlar Müzeleri Dosya:Charlotte corday.jpg|François-Séraphin Delpech tarafından çizilen Corday Portresi
Orijinal kaynak: charlotte corday. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.
Schama 2005, p. 445. ↩
The Hotel was at 19 rue des Vieux Augustins, now rue d'Argout ↩
Cobb, Richard (1988) The French Revolution. Voices From A Momentous Epoch. Guild Publishing. p. 192. ↩
Schama 2005, p. 735. ↩
Schama 2005, p. 736. ↩
Schama 2005, p. 737. ↩
Cobb, Richard (1988). The French Revolution. Voices from a momentous epoch: 1789–1795, Guild Publishing. pp. 192–93. ↩
Schama 2005, pp. 736–37. ↩
Schama 2005, p. 741. ↩
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page